01 november        02 november        03 november        04 november         

05 november        06 november        07 november        08 november

09 november        10 november        11 november        12 november

13 november        14 november        15 november        16 november

17 november        18 november        19 november

 

Woensdag 01 november

 

Als Dhirai is uitgelaten, moet hij tot na het ontbijt wachten op zijn eten. Intussen probeert hij iedereen in zijn schoenen of broek te bijten. Uiteindelijk houdt hij het voor gezien en wacht netjes zijn beurt af. Na zijn ontbijt loopt Dhirai de tuin in en uit, kamer in en uit. Dit ligt aan de wind waarschijnlijk, alle blaadjes rollen ook door de tuin. Die zijn leuk om achteraan te hollen, te vangen en vervolgens ergens binnen weg te leggen. Snel naar buiten om weer een nieuwe te halen. Erik vertrekt onverwachts richting Eemshaven (had jammer genoeg  geen tijd om even op de koffie te gaan bij Saskia en Zarka). Intussen gaat Maruschka de ramen binnen wassen. Dhirai helpt door langs de ramen te lopen als Maruschka ze net schoon heeft. Ach, de bedoeling  was goed. Ze waren even schoon. Af en toe onderbreekt Maruschka die activiteit voor de telefoon. Dhirai zet dan alles in werking om haar aandacht te trekken. De speeltjesmand gaat onderste boven, de krantenbak wordt leeg getrokken en als ze niet kijkt, klimt Dhirai op de bank. Wanneer Maruschka weer verder gaat, ligt Dhirai mooi op afstand te kijken en te bedenken wat hij zo meteen weer eens zal uitspoken. Dat is gewoon te zien aan zijn ogen. Fonkel, fonkel. Na enige tijd heeft Dhirai er genoeg van en gaat ergens in een hoek liggen, op zijn rug wel te verstaan. Nu is hij even rustig…

In de loop van de middag loopt Kayleigh een rondje met Dhirai. Tijdens het wandelingetje glijdt Kayleigh uit over een putdeksel en heeft zo een mooi aandenken aan dit rondje. Een grote blauwe plek…

’s Avonds heeft Dhirai weer zijn basiscursus. Even enthousiast, met name naar de andere deelnemende honden, gaat Dhirai aan het werk, dit keer samen met Erik. Toch gaan de oefeningen op een gegeven moment goed en is iedereen erg tevreden met zijn prestaties.

Thuis gekomen mag Dhirai van zijn avondeten genieten, het is inmiddels bijna 23.00 uur. Hierna nog een kort rondje, waarin hij goed meeloopt, en vervolgens bedtijd.

 

Donderdag 2 november

 

Al vroeg in de ochtend vertrekt Maruschka, Dhirai moet nog gewoon in zijn bench blijven. Als Erik uit bed komt mag Dhirai mee om alvast een lekkere ronde te lopen. Wederom loopt hij goed mee. Zou de basiscursus zijn vruchten af gaan werpen?

Als iedereen weg gaat blijft Dhirai, voor eventjes,  alleen achter in de bench.

Maruschka komt thuis en neemt Dhirai mee voor een groter rondje door de wijk. Weer gaat het lopen goed. Thuisgekomen gaat hij moegestreden liggen slapen. Tussen de middag zijn beide meiden ook weer thuis en is er dus weer volop leven en kan Dhirai zijn hervonden energie weer kwijt.

Aan het eind van de middag gaat Erik nog een rondje lopen bij het meertje. Tevens oefenen we daar nog een aantal oefeningen die Dhirai gisteravond heeft geleerd op de basiscursus. Ondanks dat er meer afleiding is, fluitende vogels en in de verte blaffende honden, gaan de oefeningen best goed. Een pluim voor Dhirai. Zelfs als de regen met grote hoeveelheden naar beneden komt vallen kan Dhirai het opbrengen om nog een paar oefeningen uit te voeren. De beloningen heeft hij dub bel en dwars verdient.

Als Dhirai ’s avonds zijn eten, uit de kong, heeft gehad krijgt hij weer zijn “gekke” vijf minuten. Niets en niemand is veilig. Er moet gespeeld worden. Na het spelen gaat hij lekker liggen knabbelen op een kluif. De rust keer weer.

Aan het eind van de avond voor het slapen nog weer een ronde lopen met Erik.

 

Vrijdag 03 november

 

De ochtend begint weer zoals normaal, Maruschka is al aan het werk, Erik zorgt dat de rest van de familie op gang komt. Eerst snel een boterham, dan een ronde met Dhirai. Als we thuiskomen zijn de meiden ook beneden aan het ontbijt, dus moet Dhirai nog even geduld hebben. Dat is lastig, want het is vandaag weer ‘pens’ dag en dat ruikt hij. Na het eten gaat de rest van het gezin weg en blijft Dhirai alleen achter in de bench.

Als Maruschka thuiskomt, gaat Dhirai snel buiten een plas doen. Vlug weer naar binnen, want de regen valt weer eens met bakken uit de lucht. Het lijkt wel herfst en dat in november. Later lopen ze even een iets groter rondje, voor de grote boodschap. Na het eten, als de meiden weer zijn vertrokken richting school, gaan Dhirai en Maruschka naar het meertje voor een lekkere wandeling. Deze keer lopen ze rond het meertje. Dhirai loopt los en gaat erg goed mee. Hij snuffelt even en komt meteen achter Maruschka aan. Ze ontmoeten nog een hond, die onmiddellijk liet blijken niet gediend te zijn van kleine zwarte hondjes. Hij trekt meteen zijn lippen en laat zijn tanden zien. Als Dhirai toch te dicht bij komt, krijgt hij een flinke “correctie”. Dhirai gaat plat op de grond liggen en blijft op veilige afstand. De hond had net een bezoek aan de dierenarts gebracht en moest waarschijnlijk even zijn frustratie kwijt. Dhirai had het goed in de gaten. De hond loopt door en wij wachten even tot hij uit het zicht is. Kan Dhirai even uitrusten. Vervolgens maken ze het rondje af en zijn net voor de volgende bui in de auto. Thuis krijgt Dhirai zijn eten en gaat dan lekker liggen snurken. Goed uitrusten voor de training van vanavond.

De middag verloopt voor de rest rustig.

’s Avonds gaat Dhirai samen met Erik naar de basiscursus. Eerst een deel theorie, Dhirai moet dus in de auto in zijn kennel blijven. Daarna de praktijk. Alles wat gisteren goed ging, zit en blijf, lukt vanavond dus niet meer. Alle andere honden en mensen zijn interessanter. Uiteindelijk lukt het toch om Dhirai te laten zitten, het blijven is erg moeilijk. Aan het eind van de training lukt het, samen met de trainster, om Dhirai te laten zitten, een paar meter weg te lopen en hem te laten komen.

Na de training naar huis, Dhirai nog eten en dan bedtijd.

 

Zaterdag 04 november

 

Na het eerste rondje wandelen is het etenstijd voor Dhirai. Daarna is het tijd voor de handbalwedstrijden van de meiden. Dhirai blijft in eerste instantie thuis. Na de eerste wedstrijd, haalt Maruschka hem op en mag hij mee. In Heerhugowaard gaat Erik een rondje met Dhirai lopen, voordat dat tweede wedstrijd begint. Dhirai past intussen mooi op de auto. Hij ligt heerlijk uit te rusten van zijn wandelingetje. Na afloop worden de meiden allemaal naar huis gebracht en gaat Dhirai mee op boodschappen jacht. Anders hebben we niets te eten dit weekend. Als afsluiter gaan Erik en Maruschka een rondje met Dhirai lopen om het meertje. Ze komen verschillende honden tegen. De eerste, een teckeltje, laat Dhirai zien wat hardlopen is. Dhirai houdt hem bij lange na niet bij. Uiteindelijk gaat hij mee verder. Dan ontmoeten we een de volgende. Dhirai is weer enthousiast en loopt vol overgave de verkeerde kant op. Maruschka gaat hem ophalen en samen gaan ze achter Erik aan. Intussen worden ze achtervolgt door een witte herder. Dhirai heeft niets in de gaten. Totdat we een kruising tussen een St. Bernard en Berner Senner tegen komen. Die is zo enorm groot, dat Dhirai bij de eerste blik er als een haas vandoor gaat. Gillend als een speenvarken. Na een tijdje durft hij het toch aan om eens dichterbij te gaan kijken. Samen gaan ze vervolgens de witte herder bekijken. Die trekt zich van alle tumult niets aan en loopt rustig door met zijn baasjes. Het kost weer moeite om Dhirai mee te krijgen, nu de angst voor de enorme hond verdwenen is.

Voordat we terug bij de auto zijn komen we nog een hond tegen waar Dhirai vol enthousiasme naar toe gaat. De avond verloopt verder rustig na het vermoeiende rondje vol enerverende ervaringen.

  

Zondag 5 november

 

De ochtend begint niet al te vroeg, pas rond half negen komt Kayleigh tevoorschijn. Zij gaat alvast een klein rondje lopen met Dhirai. Na een gezamenlijk ontbijt is het de beurt aan Dhirai. Vandaag staat er penslap op het menu. Om het hapklaar te krijgen moet hij wat meer werk verrichten (bijten, rukken en scheuren). Toch weet hij er goed raad mee en binnen afzienbare tijd is het op. In de loop van de ochtend gaan Maruschka, Erik en Dhirai naar het strand voor een wandelingetje. Vanwege het hoge water was het strand smal en was er veel afleiding voor Dhirai, de mensen en dieren liepen dicht bij elkaar. Ondanks de afleiding liep hij goed, los, mee. Slechts één keer was de verleiding te groot en moest hij gehaald worden door Erik. Als we thuis zijn is het tijd voor een bakje koffie voordat we, zonder Dhirai, weer naar het sportveld gaan. Michelle moet alweer handballen.

Thuisgekomen gaat Erik een aantal oefeningen doen uit de basiscursus, echter de concentratie is maar van korte duur. Hierna een lekker rondje wandelen in de buurt. Verder een rustige middag tot het eten. Daarna gaan Maruschka en Dhirai een ronde lopen. Eerst loopt hij goed mee, maar na een tijdje houdt hij het voor gezien. Dhirai gaat liggen en wil niet meer verder. Echter, Maruschka wil gewoon naar huis. En de aanhouder wint altijd…

Thuis gaat Dhirai alvast zelf op zoek naar zijn eten. Hij gaat met zijn poten tegen het aanrecht staan en komt vervolgens met zijn poot klem te zitten tussen het handvat van de vaatwasser. Met als gevolg: sirene Dhirai. Dhirai heeft geluk dat de deur van de vaatwasser niet vast zit en vanzelf naar beneden komt. Dan is hij weer vrij. Het is te hopen dat hij er iets mee geleerd heeft. Maruschka controleert zijn poten, maar daar is niets aan te voelen en Dhirai loopt er ook meteen weer op. Met zelfmedelijden gaat Dhirai naast de bench zitten kijken. Iedereen negeert hem even. Dan komt hij bij Erik en Maruschka liggen. Nu staat Erik op om hem zijn laatste maal pens voor te zetten. Hier heeft hij buiten even flink werk mee. Nog een laatste ronde voor het slapen gaan en er is weer een dag voorbij. Morgen is Dhirai al veertien weken. Dhirai begint aan zijn vijftiende levensweek met een gewicht van 16 kg schoon aan de haak.

 

Maandag 06 november

 

Vandaag begint een hectische tijd met cursussen, werk, activiteiten etc. Dus beginnen we maar bij het begin. Opstaan en gaan wandelen met Dhirai. De eerste ronde. Dhirai wil alle kanten op, behalve de goede. Uiteindelijk lopen we een klein kwartiertje. Immers, hij is al veertien weken. Thuis staat al een lekker maaltje klaar, geregeld door de meiden. Ondanks dat het toch moeite kost voor hen om zich neer te leggen bij de regels, blijven ze enthousiast.

Als zij vertrokken zijn naar school, gaat Dhirai in de bench om bij te komen van de wandeling. Eerst moppert hij wel, maar dat is snel over. Maruschka gaat even boodschappen doen. Wanneer zij terugkomt, gaan ze samen weer een wandeling maken. Dit keer een rondje langs een bouwplaats. Alle geluiden die hier te horen zijn, doet Dhirai niets. Wel de mensen die buiten staan te praten, hebben zijn aandacht. Gewillig loopt hij mee, zonder enige tegenstribbeling. Thuis koffie drinken, Dhirai krijgt een kauwbot. Hij heeft last van zijn tanden. Heerlijk vindt hij het. Opeens ziet Maruschka dat het kauwlapje rood is, van bloed. Zij bekijkt het lapje en vervolgens Dhirai zijn bek. Even trekt Dhirai zich terug, maar dan laat hij het kijken toe. En ja hoor. De eerste voortand is eruit. Helaas kunnen ze hem niet meer vinden. Opeens is het twaalf uur. Tijd voor het luchtalarm. Dhirai ligt dus heerlijk te kauwen buiten en springt meteen omhoog. Dat geluid is wel erg vreemd en hard. Maruschka, die weer eens staat te bellen) gaat buiten staan en telefoneert gewoon verder. Dhirai gaat er maar bij zitten en wacht rustig af tot de herrie stopt. Dan gaat hij, alsof er niets is gebeurd, verder met kauwen. Zijn eten krijgt hij ergens in de middag, want met een volle maag kun je niet naar de hondentraining. Maruschka informeert bij Saskia hoe het leven er voor staat in Bellingwolde. Ja, de puppen gaan goed, dat kunnen we iedere dag lezen in het dagboekverslag. Maar hoe gaat het met de roedelleiders. Ook met hen gaat het goed,  vertelt Saskia. Van het een komt het ander en na een uurtje zijn we weer helemaal op de hoogte.

’s Middags heeft Dhirai geluk. Beide meiden spelen thuis, Kayleigh met een vriendinnetje. Nu mag hij even mee buiten spelen. Rennen achter de meiden aan, die om beurten wegrennen. Wanneer er kleinere kinderen naar het speelveld komen, spoort Maruschka Michelle aan om naar huis te rennen en Dhirai binnen te laten. Zonder problemen is Dhirai nu binnen en gaat even heerlijk liggen in de bench. Daar blijft Dhirai heerlijk liggen tot het tijd is om naar de hondentraining te vertrekken. Michelle laat Dhirai nog een heel klein rondje lopen, voordat hij de auto ingaat. Intussen pakt Maruschka alles in. Op de training doet Dhirai het voorbeeldig. Heel erg goed voor een zo’n jonge pup. Nou ja, pup is hij bijna niet meer te noemen. Zelfs de trainster is enorm tevreden. Vlug naar huis voor een laatste kleine maaltijd, een wandelingetje en een knuffelpartij tussen Dhirai en Erik. Dhirai kruipt bijna op schoot, zo blij is hij.

Dan is het bedtijd…

 

Dinsdag 07 november

 

Maruschka sluipt het huis uit om te gaan werken, zodat iedereen kan doorslapen. Het is vandaag ook weer gelukt. Om zeven uur staat de rest op om Dhirai uit te laten, eten en naar school of werk te gaan. Dhirai zit in de bench tot Maruschka thuis komt. Samen ruimen ze de boodschappen op en gaan vervolgens nog enkele oefeningentjes doornemen van de training. Het gaat perfect. Dhirai, je bent een kanjer (nu voor dit moment). Vervolgens wordt Dhirai ondeugend en rent door het hele huis. In de tuin is hij druk bezig het geïmproviseerde hekje te slopen om met de bloempotten te spelen. Helaas steekt Maruschka daar een stokje voor. Dan gaat Dhirai onder de eettafel liggen snurken, terwijl Maruschka het dagboekverslag bijwerkt, mail beantwoordt en koffie drinkt. Wanneer Maruschka en Dhirai gaan wandelen, komen ze niet ver. Meteen voor de deur plast Dhirai en gaat vervolgens twee meter verder liggen. Hier lig ik en zie maar dat je me mee krijgt. Dat lukt, maar wel los. Na een ronde rond het speelveld is het de broek van Maruschka die het moet ontgelden. Dhirai hangt erin en laat niet meer los. Of toch? Natuurlijk, want er is maar een de baas. Omdat Dhirai erg bijterig is, mag Dhirai met een kauwknoop in de bench. Niet als straf maar als rustplek. In die tijd blijft hij rustig kauwen op zijn knoop.

Aan het eind van de middag mag Dhirai een klein rondje met Michelle mee lopen. Lekker eten en ’s avonds heerlijk liggen naast Erik. Heerlijk vindt Dhirai het om gekriebeld te worden. Al snurkend en dromend. Voor een laatste rondje mag Dhirai met Erik mee, voor we allemaal gaan slapen.

 

Woensdag 08 november

 

Vanochtend laat Kayleigh Dhirai uit, terwijl Michelle zijn eten klaarzet. Als de meiden gegeten hebben, krijgt Dhirai zijn eten. Na een slokje water gaat Dhirai terug in de bench. De meiden gaan naar school. Dhirai moppert een paar tellen en is dan stil. Maruschka volgt dit alles vanaf de bovenverdieping. Dhirai heeft niets in de gaten.

Wat opvalt, is dat Dhirai keurig meewandelt en zonder problemen mee naar huis teruggaat. Daar staat immers zijn eten op hem te wachten. De meiden hebben er op deze manier plezier in, om hem uit te laten. Ze krijgen het gevoel dat ook zij met Dhirai zijn opvoeding bezig zijn. Geeft minder discussie en volop tevredenheid van alle kanten.

Tegen half elf gaat Maruschka naar beneden. Dhirai piept en moet plassen. Samen gaan ze naar buiten en inderdaad was de nood hoog. Ze wandelen richting de winkels en onderweg probeert Dhirai van iedereen aandacht te krijgen. Regelmatig blijft Maruschka met iemand staan praten, terwijl Dhirai dan keurig gaat zitten of liggen. Eenmaal thuis is het al bijna twaalf uur. Tafel dekken en wachten op de meiden. ’s Middags gaan Kayleigh en Maruschka op cadeautjestocht. Zaterdag, met St. Maarten, is Michelle jarig. Spannend voor Michelle, druk voor ons. Het hele huis vol visite en slapers. Zal ons benieuwen hoe Dhirai hierop reageert. Om drie uur gaat Maruschka met Dhirai wandelen. Vervolgens alles klaarmaken voor de basistraining vanavond. Samen eten en dan pad. Eerst theorie en vervolgens praktijk. Vanavond gaan we ‘af’ leren. Dhirai doet dit alles meteen. Ongelofelijk. De meeste honden blijven alleen maar zitten. Je zult toch een natte buik krijgen zeg. Voor Dhirai maakt dit niet uit. Als het moet, gaat hij liggen een grote plas. Eindelijk is Dhirai de ‘beste’. Meestal zijn ze de laatste met de vorderingen van de oefeningen. Tot vanavond dus. Dhirai gaat ook makkelijk mee naar huis. Zou iedereen doen, als je weet dat daar nog een maaltijd op je staat te wachten. Die bak is dan ook in een mum van tijd leeg en zonder mopperen gaat Dhirai in de bench voor een welverdiende nachtrust.

 

Donderdag 09 november

 

Maruschka laat Dhirai uit. Dan gaan ze ontbijten, Dhirai als laatste. Hij heeft feilloos in de gaten dat zijn eten later komt. Om elf uur gaan ze nog een grote ronde wandelen, richting de “markt” (kramen op één hand te tellen) en de winkels. Op de terugweg langs de basisschool. We hebben geluk, het is speelkwartier. Dhirai bekijkt de kinderen van een afstandje. De kinderen die bij het hek staan praten wat met Maruschka, terwijl Dhirai mooi gaat zitten. Wanneer ze doorlopen, is alle aandacht voor Maruschka en de kinderen zijn alweer verleden tijd. In een gelijkmatige wandelpas komen ze dan weer thuis aan. Dhirai gaat mooi zitten voor het aanrecht. Hij associeert het uitlaten nog vaak met het eten, terwijl dit absoluut niet alle keren het geval is. Zo leert hij wel geduld hebben. Na de lunch is Dhirai aan de beurt. Vervolgens mag Dhirai mee met Maruschka richting het strand in Callantsoog. De golven zijn gigantisch hoog en het buldert gewoon. Dhirai stapt, zonder riem, mooi mee. Eén keer gaat hij er vandoor. Hij ziet een andere hond op afstand die hem wel leuk lijkt om te spelen. Maruschka haalt Dhirai op en ze wandelen lekker weer terug naar de auto. Dhirai gaat een lekker tukje doen achter in de auto, terwijl Maruschka een ruim uur zwemles gaat geven voor een afwezige collega. Samen gaan ze daarna weer naar huis. Tegen achten keert Erik terug van een beurs en de meiden van de handbaltraining. Gezamenlijk eten. Dan nog een laatste wandeling en een lekkere dutje doen van een vermoeiende dag.

 

Vrijdag 10 november

 

Vandaag is het Erik die Dhirai als eerste uitlaat. Na het ontbijt vertrekt iedereen richting school of werk. Maruschka is om half tien al weer thuis. Zij was al om half zes begonnen. Onder het genot van een kopje koffie met een vriendin, probeert Dhirai alle aandacht te trekken. Als hij een aantal keren op zijn nummer is gezet en verder wordt genegeerd, gaat Dhirai met een bot lekker liggen op zijn kleed. ’s Middags komt de eerste visite. Opa de uitdager en oma niet te vergeten. Dhirai is enthousiast, maar hij weet nog niet wat hem te wachten zal staan morgen. Maruschka gaat boodschappen doen en voor het eten zorgen. Dhirai gaat vanavond met Erik naar de training. Daar gaat het SUPER. Dhirai doet het in ieder geval in onze ogen enorm goed. Als iedereen weer thuis is, keert de rust weer. Voor zolang het duurt. Dus gauw slapen, want morgen is er één jarig.

 

Zaterdag 11 november

 

Kayleigh is als eerste wakker vandaag. Samen met opa laat zij Dhirai uit. Dan gaan we Michelle uit bed zingen, ze wordt vandaag twaalf jaar. Na het ontbijt, krijgt ook Dhirai zijn eten. Tegen elven arriveert de volgende visite uit Dalen. Koffie met gebak. Dhirai loopt wel langs de salontafel, maar zijn neus wordt door iedereen van de tafel afgehouden. Is dat nu even jammer. Al snel wordt het drukker. In het begin probeert Dhirai nog bij iedereen aandacht te trekken, maar al gauw wordt het hem te druk en zoekt hij een rustig hoekje op om te gaan liggen. Zeker als ook kleine neefje Jasper arriveert. Dhirai houdt alles goed in de gaten, maar blijft op afstand. Regelmatig wordt hij uitgelaten door een volwassene en een van de kinderen. Zo krijgt hij ook de aandacht die hij verdient. Met het invallen van de schemer, begint St. Maarten. Zo’n honderd kinderen komen zingen aan de deur. Dhirai blijft mooi liggen op zijn kleed en blijft op afstand alles in de gaten houden. Hij doet het geweldig. Wanneer alles voorbij is en we nog gezamenlijk aan een borreltje zitten, komt Dhirai weer in beweging. Een laatste ronde met Erik en de dag zit er al weer op.

 

Zondag 12 november

 

Het is nog wel rumoerig in huize Warta. Iedereen is blijven slapen. Wanneer er iemand wat drinken gaat warm maken voor neefje Jasper in de keuken, laat Dhirai een lichte grom horen. Geef Dhirai groot gelijk. Wij slapen hier altijd uit en nu wordt hij om kwart voor zes al gestoord in zijn nachtrust. Daarna is hij weer rustig en slaapt nog lekker even verder. Tegen negenen is iedereen uit bed en heeft Dhirai al gewandeld met Opa Peter. De hele dag blijft het gezellig druk in huis en Dhirai vermaakt zich goed. Neefje Jasper is erg voorzichtig met Dhirai. Hij loopt er heel rustig langs en kijkt hem niet aan. Echter wanneer neefje Jasper op zijn gezicht valt en het op een gillen zet, is Dhirai er als de kippen bij. Dat gegil heeft hem verteld dat Jasper zich echt zeer heeft gedaan. Als Jasper is getroost, ligt Dhirai weer lekker in de keuken en overziet alles. In de loop van de middag gaat iedereen weer richting huis. We hebben de drukte overleefd en Dhirai heeft zich voorbeeldig gedragen. Wat hebben wij een SUPER ODH. ’s Avonds nog wat drinken en een laatste ronde lopen voordat we allemaal naar bed gaan. Immers, morgen is er weer een dag en begint het normale leven weer.

 

Maandag 13 november

 

Als Dhirai uitgelaten is, gaat de normale week weer beginnen. Iedereen is naar school of werk. Maruschka is vanochtend thuis. Gezamenlijk doen ze nog wat huishoudelijke zaken. Dhirai vindt dit geweldig. Hij loopt heerlijk in de weg of loopt precies achter Maruschka haar voeten.  Samen gaan ze nog een keer een grote wandeling maken. Dhirai hangt de hele weg in de riem en laat hem niet meer los. Ook niet als ze thuis komen. Maruschka zet Dhirai in ‘zit’ op de stoep. Geeft het commando ’blijf’ en gaat naar binnen in de garage. Bij ‘hier’ komt Dhirai meteen als een ‘razende roeland’ naar haar toe en gaat braaf zitten. Hoe zo getraind??? Tussen de middag gaat Dhirai even in de bench; Michelle is haar fietssleutels kwijt en die moeten eerst gevonden worden. Na een uur zijn ze boven water en keert Maruschka terug naar huis. Weer een crisis afgewend.

Tegen drie uur gaan ze nogmaals een grote wandeling maken. Eten en op weg naar de training in Hem. Eerst de theorie (er wordt veel verteld, ook waar je veel aan hebt) en dan de praktijk. Vanavond staat ‘volg’ op het lesplan. Dhirai begint meteen met zijn neus op de grond. Hij weet dat er hier altijd van alles ligt dat eetbaar en lekker is. Maruschka geeft het commando en begint vervolgens hard te lopen. Het duurt even voordat Dhirai in de gaten heeft dat hij op moet letten. Dan komt zijn neus omhoog en alle aandacht is voor Maruschka. Nu kunnen ze rustig lopen en Dhirai is het voorbeeld uit het boekje. Goed zo Dhirai. Na de training, via een omweg (wegomlegging gedurende een week) weer naar huis. Daar krijgt Dhirai zijn welverdiende eten en kunnen we lekker gaan slapen. Dat is wel nodig na zo’n avondje rennen.

  

Dinsdag 14 november

 

Kayleigh gaat wandelen met Dhirai en Michelle zorgt voor zijn eten. Goede verdeling op de vroege morgen. Dhirai gaat daarna in de bench totdat Maruschka thuiskomt. Eerst plassen en poepen, dan gaan ze samen oefenen, met volgen. Dhirai moet weer even in het ritme komen, maar heeft dan snel de slag weer te pakken. Thuis mag hij als beloning kauwen op een kauwkluif. Heerlijk vindt Dhirai dat en is er dan ook uren mee zoet. ’s Middags gaat hij heerlijk dutten in de bench. Om half vier komt iedereen thuis uit school en van het werk. Na een kopje thee gaan Erik, Maruschka en Dhirai wandelen bij het meertje. Hier speelt Dhirai nog even met een andere hond, die aan het joggen is met zijn baas. Kan zijn baas even uitrusten voor iedereen weer verder gaat. Ook oefent Erik nog even het volgen met Dhirai. Op de manier kunnen Erik en Maruschka om de beurt naar de training en zijn ze steeds op de hoogte van de gang van zaken. Dhirai verdient op deze manier zijn eten goed en is flink in beweging. Thuis ligt hij rustig te wachten op zijn beurt voor het eten. Na het eten krijgt hij de gekke vijf minuten. Dit keer moet zijn kussen er aan geloven. Hij bijt er in, maar niet om kapot te maken. Uitdagend. Pech, er reageert niemand.

Vanavond past Dhirai op de meiden. Of is het andersom. In ieder geval ligt Dhirai lekker in de bench tot Erik en Maruschka weer thuis zijn. Nog een grote ronde wandelen voor het slapen gaan. Welterusten.

 

Woensdag 15 november

 

Beginnen de dag rustig vandaag. Erik vertrekt deze keer op tijd, terwijl Maruschka thuis blijft. Michelle laat Dhirai de eerste keer uit. Kayleigh maakt intussen zijn eten klaar en dekt de tafel. De meiden gaan naar school en dan vertrekken Maruschka en Dhirai voor een serieuzere ronde lopen. Dhirai heeft veel aandacht en volgt perfect, nadat hij zijn behoefte heeft gedaan. Af en toe is de aandacht afgeleid door een andere hond of mensen die hem alle aandacht geven. Mensen uit de buurt spreken ons steeds vaker aan om te vertellen dat ze de hond erg mooi vinden. Ook ouders met kleine kinderen in wandelwagens en oudere mensen hebben Dhirais aandacht. Iedereen vindt de manen aan zijn oren en kop zeer opvallend. En trots dat we zijn op onze Dhirai!!!

Tegen elf uur gaan ze samen, op het speelveld aan de overkant,  achter een balletje aanhollen. Dhirai rent, pakt en brengt het balletje ook weer terug. Loslaten is nog niet de grootste hobby, maar rennen vindt hij ook leuk. Dus dan laat je het balletje gewoon los voor een nieuw spelletje.

’s Middags gaan Maruschka en de meiden boven het een en ander veranderen. Dhirai zit onderaan de trap en probeert af en toe of hij ook kan trap klimmen. Voorpoten op de vierde trede en de achterpoten op de eerste. Zelf gaat hij weer van de trap af als een van de drie naar beneden komt. Uiteindelijk gaat hij op de voordeurmat liggen en kijkt naar boven. Om half vijf gaat Maruschka nogmaals een grote ronde lopen voordat Erik thuiskomt. Na het eten gaat Erik met Dhirai naar de cursus. Alles lukt vanavond, maar niet heus. Dhirai zijn neus zit weer aan de grond om al het gestrooide lekkers op de likken. Het lijkt wel Sinterklaas, zwarte piet strooit ook altijd wat lekkers. Vanavond gaat het af liggen en blijven nog het beste. Bij thuiskomst staat een bak eten voor Dhirai klaar. Dan nog even een klein rondje rond het speelveld voor de laatste behoefte en dan is het bedtijd.

 

Donderdag 16 november

 

Als iedereen ontwaakt, is Maruschka al uren aan het werk. Erik werkt van huis uit en laat Dhirai uit. Gezamenlijk wordt er gegeten voor we aan het werk gaan of naar school. Dhirai is erg baldadig. Erik speelt nog even met een balletje op het speelveld met Dhirai. Vandaag laat hij het balletje niet vanzelf los. Erik moet het balletje “ruilen”. Rond koffietijd is Maruschka ook weer thuis en Dhirai is nog steeds baldadig. Dit duurt niet lang. Erik grijpt hem bij zijn lurven en laat Dhirai weer even weten wie er ook al weer de baas is. Meteen is de bui over. Na een wandeling met Erik gaat Dhirai in de bench om uit te rusten. Om half vier komt menigeen weer thuis. Tijd voor een kop thee. Dhirai gaan met Maruschka aan de wandel in de regen. Ook het spelen met het balletje gebeurt in de regen. Het is toch niet voor niets hondenweer?!?!? Na zijn eten gaat Dhirai rustig liggen tegen de eettafel aan en snurkt er lustig op los. Voor de laatste wandeling gaat Maruschka met hem wandelen, alweer in de regen. Maar ja, dat hoort er nu eenmaal bij. Zeker als je hond het helemaal niet erg vindt om te wandelen in de regen. We kunnen je verhalen vertellen van honden die bij de minste regendruppel rechtsomkeer maken. Wij dus niet. Maar buitenlucht en regen maakt slaperig, dus…………………………………………………………………………………...welterusten.

 

Vrijdag 17 november

 

Dhirai wordt uitgelaten en krijgt zijn eten. Helaas gaat iedereen de deur uit en mag Dhirai in de bench. Om kwart voor tien komt Maruschka thuis. Snel even een plas en dan in de auto. Kayleigh mag vandaag haar spreekbeurt houden en heeft het een en ander nodig van thuis. Daar is mama dan goed voor. Spullen afgeleverd en op weg voor een heerlijke wandeling langs het meertje. Met een lekker zonnetje in het gezicht genieten Dhirai en Maruschka zichtbaar van de rust. Op een wandelaar na is er niemand. Dhirai wandelt dan ook zonder riem mee. Hij verliest Maruschka geen seconde uit het oog. Dan is het tijd voor een kopje koffie en met z’n twee genieten van een koekje. Maruschka gaat de spullen weer ophalen op school. Dhirai blijft nu even thuis. Als ze allemaal thuis zijn, is het etenstijd. Nog niet voor Dhirai, hij moet immers naar de basistraining vanavond. Dus we verdelen het eten over een langere periode. ’s Middags gaan Michelle, Maruschka en Dhirai een rondje door het dorp. Even langs de drogist voor een cadeautje. Aandacht is voor Dhirai niet van de lucht. Steeds meer mensen blijven staan voor een praatje. Dhirai vindt het geweldig. Met als gevolg dat het geen succes was met de wandeling. Dhirai loopt niet mee als het moet, terwijl als wij willen lopen trekt hij als een bezetene. Na ongeveer een uur komen we weer thuis. Na het eten vertrekken Dhirai, Maruschka, Michelle en Kayleigh richting Hem voor de training. Voor de meiden zijn de theorie en de verhalen goed om naar te luisteren. Zij horen nu zaken die ze van ons eigenlijk niet willen aannemen. Tijdens de buiten sessie gaat het geweldig……….slecht. Dhirai doet alles wat niet moet. Maruschka heeft het gehad voor vandaag. Als ze terug zijn in Obdam, is het tijd voor bed. Misschien gaat het morgen beter?

  

Zaterdag 18 november

 

Vanochtend eerst allemaal uitgeslapen. Dhirai ook. Als Maruschka met hem wil gaan wandelen, bijt hij in de riem. Gaat zo liggen dat de halsband omdoen niet mogelijk is. Maruschka legt de riem weer weg, doet de bench dicht en gaat iets anders doen. Hier is Dhirai het niet mee eens. Hij piept en draait door zijn bench heen. Het duurt toch zeker vijf minuten voordat hij in de gaten heeft dat dit niet werkt. Als Dhirai rustig is en gewoon zit in de bench probeert Maruschka het nog een keer. Dit keer gaat het beter. Dhirai doet nog wel een poging om in de riem te bijten, maar Maruschka vindt dit niet (meer) goed. Buiten is te zien dat de nood hoog is. Dan gaan we op stap. Om de eerste hoek springt Dhirai bijna een meter van de grond. Er wordt ergens in de polder gejaagd en dus ook geschoten. Dhirai wil het liefst meteen rechtsom keer maken. Nee dus. We gaan wandelen. Bij elke hoek probeert Dhirai het opnieuw. Maar de aanhouder wint. De wandeling (voor zover we van een wandeling kunnen spreken) duurt al met al een uur. Thuis ontbijten met de meiden. Dhirai krijgt zijn eten in de Kong buiten. Hiermee is hij langer zoet als eten uit de bak.  Maruschka gaat na deze brunch (!!!) in de tuin aan de slag. Die moet immers ook winterklaar worden gemaakt. Dhirai zit mooi achter het hekje, totdat hij het beu is. De eerste vijf pogingen om over het hekje te klimmen mislukken. Dhirai moet steeds in de achteruit. Hij krijt het nog niet voor elkaar om ook zijn achterpoten over het flexibele hekje te plaatsen. Uiteindelijk geeft hij op en gaat op zijn kluif of Kong liggen kauwen. Om een uur komt Erik weer thuis van een drie daagse bijeenkomst in Duitsland. Dhirai is door het dolle heen en wijkt niet van Erik zijn zijde. Misschien was dat het euvel wel, het ontbreken van een roedeldier. We zullen zien. De meiden vertrekken voor een verjaardag en logeernachtje naar twee vriendinnen. Wat een luxe. Een stil huis en een rustige hond. Dhirai gaat met Erik wandelen, maar het blijkt dat Dhirai zijn gedrag niet veel beter is. De riem is favoriet, maar ook Erik houdt voet bij stuk. Toch gaat hij al wat beter mee. Thuis krijgt hij zijn eten gedeeltelijk op het terras en de rest ligt in het gras. Dat wordt zoeken dus. En dat klopt. Dhirai is na een half uur nog steeds aan het snuffelen in de tuin. Een pracht gezicht. Verder kauwt hij op een wortel. Wij hebben vanaf nu een Oud Duitse Herder Konijn. De wortel wordt eerst klein gemaakt en vervolgens opgelikt. Hier en daar zijn na een uur nog restjes te vinden. Maruschka moet toch nog dweilen, dus…

’s Avonds krijgt Dhirai zijn eten weer in de Kong. En aangezien je hier toch van de vloer kunt eten (niet omdat het schoon is, maar omdat er nu zoveel ligt) krijgt hij de Kong binnen. Wel fijn zo’n gladde vloer. Je zult vloerbedekking hebben. Nog een laatste wandeling met Erik en dan gaan we slapen.

 

Zondag 19 november

 

Erik gaat met Dhirai wandelen. Onderweg speelt Dhirai met een border collie. Later ziet hij weer een andere hond aan de overkant van de straat. Dhirai gaat zitten, maar de hond loopt door en Erik wil ook verder. Erik laat de riem vallen en loopt gewoon verder. Helaas, Dhirai staat op en neemt een run…naar de overkant van de straat. Zelfs als Erik helemaal uit het zicht is, heeft Dhirai totaal geen aandacht voor hem. Erik haalt Dhirai op en de wandeling wordt voortgezet. Maruschka heeft intussen een spoor van pens uitgezet in de tuin. Dhirai heeft moeite met de geplande route, maar uiteindelijk vindt hij alles. Na de koffie gaan Erik en Maruschka naar de handbalwedstrijden kijken van de meiden. Gelukkig moeten ze alle twee thuiswedstrijden spelen. Dhirai past op het huis. Als ze thuiskomen gaat Erik met Dhirai een spelletje doen op het speelveld. Dat kan vandaag, want Sinterklaas komt aan in Obdam. Alle kinderen zijn dus in het centrum bij de intocht kijken. Dhirai rent achter een balletje aan en komt uitgeput weer binnen. Alhoewel. Die vermoeidheid is van korte duur. Deze keer zit de pens in vier grote bekers, die Dhirai zelf leeg mag maken. En hoe, dat mag hij zelf uitzoeken. Dit gebeuren duurt een klein half uur. Daarna loopt Dhirai de hele tuin en de hele woonkamer na te snuffelen. Misschien ligt hier ook nog wel wat te eten. Na een lange tijd gaat hij rustig en uitgeteld liggen bij Maruschka. Even bijkomen.

Intussen is het tijdelijke hekje in de tuin definitief afgebroken. Dhirai weet hoe hij er rustig overheen moet stappen. Daar heeft hij acht weken over gedaan om hier achter te komen. Zeg nou zelf, als tussenoplossing  was het ideaal.

Als iedereen weer thuis is, drinken ze een beker warme chocolademelk met slagroom. Daar begint het nu wel tijd voor te worden. Pepernoten erbij en het feest is compleet. Michelle gaat spelen bij een vriendin, terwijl de andere roedeldieren een lekker wandelingetje gaan maken bij het meertje in Hensbroek. Het is er erg druk, vooral met honden. Zal door het enorme mooie weer komen. Er zijn mensen die wel drie honden bij hebben. Laten dit nu de klasgenoten zijn van onze beide dochters. Lekker even bijkletsen, want dat hadden we bij de handbalwedstrijden nog niet gedaan. Toch?

Dhirai gaat lekker uitrusten in de bench bij thuiskomst. Hij gaat erin zonder mopperen. Dhirai is dus echt moe. Ondertussen is iedereen iets voor zichzelf aan het doen. Na het eten komt ook Dhirai weer in actie. Nu is het zijn beurt voor wat eten. Deze keer krijgt hij het uit zijn bak. Buiten is het inmiddels donker en binnen pens van de vloer eten, is geen prettige gedachte. Dit is Dhirai zijn laatste maaltje tot morgen middag. Morgen wordt hij gepennhipt in Wilhelminaoord. Daarvoor moet hij nuchter verschijnen. Toch heeft die dag ook wel iets leuks. Alle broertjes en zijn zus zullen we, samen met de eigenaren en de fokker, morgen treffen. Voor het allerlaatste rondje voor vandaag gaat Dhirai met Erik mee. Goed uitrusten voor een enerverende dag morgen.

Dit is het laatste dagboekverslag van Dhirai. De afgelopen acht weken hebben wij een dagboekverslag bijgehouden over de ontwikkeling van onze ODH Dhirai-Dooley’s ‘Oscar’ Of Shinji’s Star. Over het doen en laten van hem en zijn roedel. Vanaf morgen is Dhirai 16 weken en gaan we beginnen met: “De belevenissen van…”. Het is onze bedoeling om met regelmaat (lees 1 á 2 keer per week) de verdere ontwikkeling van Dhirai aan u, als geïnteresseerden,  te schrijven. Ook de foto pagina zal regelmatig worden vernieuwd.

Bij opmerkingen, vragen, aanvullingen etc. is het altijd mogelijk contact met ons op te nemen via de link contact. Wij zullen u dan, indien mogelijk,  zo spoedig mogelijk beantwoorden.

U kunt natuurlijk ook  in ons gastenboek schrijven.

 

Bedankt voor het lezen van onze acht weken dagboekverslagen en de berichten op het gastenboek. Wij hopen dat u met ons mee blijft lezen met “De belevenissen van…”.